Miasto przyszłości – nowoczesne i zasilane naturą

W 2050 roku populacja Ziemi wyniesie 9,7 miliarda, z czego prawie dwie trzecie będzie żyć w miastach i terenach zurbanizowanych. W aglomeracji tokijskiej, największym terenie zurbanizowanym na świecie, mieszka 37,4 miliona ludzi. Jest to wyzwanie dla prawodawców, urbanistów, architektów, logistyków i budowniczych. Jak zapewnić odpowiednią ilość mieszkań dla rosnącej populacji? Jak opracować sprawnie działający transport? Jak projektować i budować w zgodzie z naturą?

Lockdowny z powodu pandemii COVID-19 sprawiły, że z ulic zniknęła większość samochodów. Korzystając z tych doświadczeń, Barcelona przekształciła część ulic w zielone aleje przeznaczone dla ruchu pieszego i rowerowego. Także zmiany klimatu wpływają na zmianę myślenia o mieście. Coraz wyższa średnia temperatura Ziemi skutkuje intensyfikacją zjawiska miejskiej wyspy ciepła, a rosnąca ilość wichur czy nawalnych deszczy może niszczyć infrastrukturę. Z kolei odejście od spalania paliw kopalnych wymusza transformację energetyczną.

Włodarze i planiści miast muszą odpowiedzieć na te wszystkie wyzwania, jednocześnie zapewniając mieszkańcom komfort i bezpieczeństwo. Przyczynia się to do jeszcze większych zmian w projektowaniu, organizacji i zarządzaniu miastem. Największe światowe metropolie, takie jak Paryż, opracowują strategie mające na celu zazielenianie ulic i osiedli, odejście od transportu samochodowego i rekultywację terenów zielonych. Przekłada się to również na przekształcenie sektora budowlanego, który jest jednym z największych emitentów gazów cieplarnianych na świecie.

W miastach przyszłości codziennością będą zielone dachy, ogrody deszczowe, dachowe panele fotowoltaiczne czy bezłopatkowe turbiny wiatrowe. Zmienią się także sposoby transportu – będziemy poruszać się pieszo, rowerami, samochodami elektrycznymi lub sprawnie działającą komunikacją publiczną. Z pewnością zmniejszy się rola betonu, a wzrośnie odnawialnych surowców takich jak drewno. Wiele krajów przekonało się, jakie korzyści wnosi technologia modułowa w szkielecie drewnianym – dla środowiska i społeczeństwa

– mówi Jacek Grzybowski, członek zarządu Unihouse S.A.

Ciekawym przykładem jest projekt Self-Sufficient City w chińskim Xiong’an. Osiedle jest oparte całkowicie o drewniane materiały konstrukcyjne, fotowoltaikę oraz druk 3D. Oprócz tego uwzględnia produkujące świeże owoce i warzywa szklarnie, a także całkowity recykling.

W Europie również rośnie ilość realizacji opartych na drewnie konstrukcyjnym, szczególnie w technologii modułowej. Pozwala ona znacznie skrócić czas realizacji inwestycji w stosunku do budownictwa tradycyjnego i ma znacznie większą efektywność energetyczną. Szybkość, wysoka jakość oraz użycie odnawialnych materiałów stają się istotne już teraz. Za przykład służyć może oparcie szwedzkiego programu mieszkaniowego Allmännyttans Kombohus o budynki w technologii szkieletowej-drewnianej oraz realizowana przez Unihouse S.A. budowa modułowych budynków mieszkalnych dla pracowników kliniki w Stuttgarcie.

Inwestycje te pokazują, że moduły kubaturowe już teraz doceniane są przez sektor publiczny, więc nie można wykluczyć, że w przyszłości staną się podstawą wielu programów mieszkaniowych

– dodaje Jacek Grzybowski.

W nadchodzącej przyszłości miasta zazielenią się i zmienią metody pozyskiwania energii. Wzrosną wymogi środowiskowe, więc inwestorzy będą korzystać z drewna i technologii modułowej. Zapewni to wysokiej jakości budynki mieszkalne i hotelowe, ale również obiekty użyteczności publicznej takie jak szkoły, szpitale czy ośrodki akademickie.