Konkurs Drewno w Architekturze 2023 rozstrzygnięty. Zapraszamy do obejrzenia prac

Do tegorocznej edycji konkursu zgłoszono rekordową liczbę 53 prac dyplomowych z wydziałów architektury z całej Polski. 10 listopada br. odbyło się posiedzenie jury konkursu, które w składzie:

1. Przewodnicząca Jury: dr hab. inż. arch. Tatiana Misijuk, prof. PB – Dziekan Wydziału Architektury PB,
2. Sędzia referent: arch. Waldemar Jasiewicz – Podlaska Okręgowa Izba Architektów RP,
3. arch. Tomasz Duryński – Danwood SA,
4. arch. Tomasz Perkowski – Unihouse oddział Unibep SA,
5. arch. Wojciech Popławski – OP Architekten Warszawa/Wiedeń
6. arch. Marcin Marczak – Przewodniczący Podlaskiej Okręgowej Izby Architektów RP

dokonało oceny nadesłanych prac. W grupie prac nominowanych do nagrody znalazło się 10 dyplomów, spośród nich wyłoniono pięć, którym przyznano trzy nagrody główne oraz dwa wyróżnienia.

Zapraszamy do zapoznania się z nagrodzonymi pracami!

Wyróżnienie równorzędne

autor pracy: Damian Antoni Kasperowicz
tytuł pracy: „Dom weselny w Krynicy Morskiej. Poszukiwanie współczesnej architektury celebracji”
promotorzy: dr inż. arch. Jerzy Grochulski, prof. PW; mgr inż. arch. Karol Żurawski
uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej

Opinia sądu konkursowego: „Wyróżnienie przyznano za interesującą próbę poszukiwań funkcji współczesnego domu weselnego w oparciu o analizę tradycji, kultury, zwyczajów w przestrzeni leśnej, jako miejsca celebry. Propozycja rozwiązań przestrzennych domu weselnego stanowi twórczy dialog o jakości przestrzeni usługowych w krajobrazie miejscowości nadmorskiej. Autor, analizując problem inspirował się tradycyjną, rozproszoną architekturą wczasową, podejmując się przy tym próby poszanowania jakości miejsca bez stosowania wyrazistej dominanty architektonicznej. Klimat zespołu urbanistycznego tworzy iluzję magicznie przenikających się pawilonów z otaczającą przyrodą, a całość jest podkreślona delikatną i oszczędną formą architektoniczną opartą na naturalnym materiale drewnianym.”

Wyróżnienie równorzędne

autor pracy: Szymon Kołcz
tytuł pracy: „Rewitalizacja dominikańskiego zespołu klasztornego na Wzgórzu Świętojakubskim w Sandomierzu”
promotor: dr hab. inż. arch. Jolanta Sroczyńska, prof. PK
uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej

Opinia sądu konkursowego: „Wyróżnienie przyznano za wnikliwą analizę badawczą historycznego zespołu klasztornego Dominikanów w Sandomierzu oraz płynące z tej analizy wnioski rewitalizacyjne pozwalające w zabytkowej przestrzeni wykreować nową jakość. Kształtowanie nowej zabudowy przeprowadzone zostało w oszczędnej, często ażurowej formie i z pełnym poszanowaniem zabytkowej tkanki architektonicznej. Niewątpliwą twórczą wartością wyróżnionej pracy jest wykończenie nowo projektowanego obiektu – nierównomiernie rozłożonym deskowaniem z drewna palonego, co jak zauważa sam Autor „ma kojarzyć się ze zniszczeniem i przemijaniem, stanowiąc ciągłość narracji miejsca.”

Trzecia Nagroda

autor pracy: Patrycja Mróz
tytuł pracy: „Hotel”
promotor: dr inż. arch. Robert Misiuk
uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Białostockiej

Opinia sądu konkursowego: „Nagrodę  III przyznano za próbę architektonicznej podróży nawiązującej i twórczo rozwijającej urbanistyczną kompozycję Campusu Uniwersyteckiego w Białymstoku, aby finalnie, w układzie przestrzennym, stworzyć zespół hotelowy oparty na planie nawiązującym do konstelacji gwiazdozbioru Panny. Autorka konsekwentnie zbudowała przestrzeń w oparciu o systemowe przekształcenia schematów konstrukcji z drewna klejonego, uzyskując, pomimo masywnych elementów konstrukcyjnych, lekką w wyrazie, a zarazem bogatą w detal formę architektoniczną. Należy pokreślić, iż zaakcentowane elementy drewniane w elewacjach budynków hotelowych trafnie wpisują się w leśny kontekst otoczenia.”

Druga Nagroda

autor pracy: Karolina Kozłowska
tytuł pracy: „Adaptacja oraz rozbudowa budynku przy ulicy ks. Zdzisława Bernata w Poznaniu, należącego do Fundacji Pomocy Wzajemnej Barka, na ośrodek dla uchodźców”
promotor: prof. dr hab. inż. arch. Piotr Marciniak,
uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej

Opinia sądu konkursowego: „Nagrodę II przyznano za trafny dialog w kwestii kryzysu bezdomności i próby kreowania przyjaznej przestrzeni architektonicznej, stanowiącej wsparcie trudnego procesu terapeutycznego. Autorka podejmuje się rewitalizacji miejsca i próby, jak sama twierdzi, „niwelowania granic społecznych i zapewnienie godnych warunków życia dla osób znajdujących się w krytycznej sytuacji życiowej”. Walorem zaproponowanego rozwiązania jest przyjęcie zasady budowania funkcjonalnej ascetycznej tkanki w całości opartej o technologię drewnianą. Kompozycja założenia została spięta modernistyczną architekturą harmonizującą z istniejącą zabudową, tworząc przy tym kameralne, przenikające się przestrzenie urbanistyczne, które są niezaprzeczalnym walorem pracy.”

Pierwsza Nagroda

autor pracy: Hubert Przybyszewski
tytuł pracy: „Porządkujące działania architektoniczne w chaotycznej zabudowie obrzeży miast. Projekt zespołu budynków mieszkalnych na Zawadach w Warszawie”
promotorzy: dr inż. arch. Grzegorz Rytel; mgr inż. arch. Maciej Miłobędzki
uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej

Opinia sądu konkursowego: „Nadrzędny cel pracy dotyczący jakości zamieszkania w chaotycznych terenach przedmieść oraz analityczna próba pogłębionej analizy tego problemu leżała u podstaw uhonorowania projektu I nagrodą. Problem przedmieścia, charakteru jego zabudowy oraz poszukiwań sposobu kształtowania struktur przestrzennych wraz z typologią rzutów w krajobrazie tych miejsc został przez Autora pracy konsekwentnie, i wydaje się – trafnie – poprowadzony.

Autor dokonuje próby łączenia przestrzeni miejskiej z przestrzenią należącą do natury, dążąc do budowania atrakcyjnej i dostępnej, jak twierdzi w swojej pracy, przestrzeni publicznej. Niewątpliwą wartością pracy jest podjęcie polemiki z zastanymi ustaleniami planistycznymi, kierując się nawiązaniem do wartości przyrodniczych i próbą budowania przyjaznego mieszkańcom miejsca. Idea ta została wyrażona w poetyckiej kompozycji urbanistycznej, w której budynki są niczym symbolicznie rozrzucone przez wiatr jesienne liście.

Architektura w tej przestrzeni poprowadzona została delikatną kreską stylu modernistycznego. W pracy wyraźnie zaakcentowano rozłożenie rozwiązań materiałowych – monolitycznych połączonych z lekkimi drewnianymi konstrukcjami, a całość projektu oparta została na zasadzie zrównoważonego łączenia tradycyjnej formy z nowoczesnością technologiczną.”